عوامل محیطی نقش مهمی در تولیدمثل شترمرغ‌ها دارند و می‌توانند بر رفتارهای جفت‌گیری، باروری و کیفیت تخم تأثیر بگذارند. مهم‌ترین عوامل محیطی عبارت‌اند از:

1. دما:
   - دمای مناسب محیط بر روی رفتارهای جفت‌گیری و باروری تأثیر گذار است. شرایط بسیار گرم یا بسیار سرد ممکن است عملکرد تولیدمثلی را کاهش دهد.

2. رطوبت:
   - سطح رطوبت مناسب برای نگهداری از تخم‌ها و حمایت از فرآیند هچینگ (بیرون آمدن جوجه‌ها از تخم) مهم است.

3. نور:
   - دوره‌های نوری مناسب و تنظیم زمان نوردهی می‌تواند بر رفتارهای جنسی و تحریک شترمرغ‌ها به جفت‌گیری تأثیرگذار باشد.

4. فضای کافی:
   - فضای مناسب و کافی برای حرکت و انجام رفتارهای طبیعی، از جمله جفت‌گیری، می‌تواند بهبود کیفیت تولیدمثل را به همراه داشته باشد.

5. کیفیت خاک و زمین:
   - زمین مناسب برای لانه‌سازی و تخم‌گذاری اهمیت دارد تا تخم‌ها در محیطی امن و پایدار قرار گیرند.

6. کاهش استرس محیطی:
   - محیطی آرام و دور از استرس‌های صوتی و فیزیکی، از جمله حضور متمادی انسان یا حیوانات دیگر، به بهبود تولیدمثل کمک می‌کند.

7. دسترسی به آب:
   - دسترسی مداوم به آب تمیز و تازه برای حفظ سلامتی و انجام رفتارهای جنسی ضروری است.

8. مدیریت زیستگاه:
   - مدیریت مناسب زیستگاه، شامل کنترل تعداد جمعیت و کاهش رقابت و درگیری بین نرها، برای بهبود نرخ تولید مثل اهمیت دارد.

با توجه به این عوامل و مدیریت صحیح محیط، می‌توان بهره‌وری و موفقیت در تولیدمثل شترمرغ‌ها را افزایش داد.