۱. آخورهای مقاوم: استفاده از آخورهای ساخته‌شده از مواد مقاوم و بهداشتی که به‌راحتی قابل شست‌وشو باشند و بتوانند در برابر ضربات احتمالی شترمرغ‌ها مقاومت کنند.
۲. طراحی مناسب آخور: آخورها باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که دسترسی شترمرغ‌ها به غذا آسان باشد و از ریخت‌وپاش حداقل برخوردار باشند.
۳. آبخوری‌های اتوماتیک: نصب آبخوری‌های اتوماتیک که به‌طور پیوسته آب تازه و تمیز را تامین کنند و به کنترل مصرف آب کمک نمایند.
۴. جنس مواد آبخوری: استفاده از آبخوری‌هایی از جنس مقاوم و ضدزنگ مانند استیل یا پلاستیک با کیفیت بالا برای جلوگیری از آلودگی و خوردگی.
۵. محل قرارگیری: قرار دادن آخورها و آبخوری‌ها در مکان‌هایی با دسترسی آسان و محافظت‌شده از آفتاب و باران، به‌ویژه در فضای باز و گردشگاه.
۶. تنظیم ارتفاع: تنظیم ارتفاع آخورها و آبخوری‌ها مناسب با قد شترمرغ‌ها تا دسترسی آنها بدون نیاز به خم شدن یا کشیدن باشد.
۷. ظرفیت مناسب: انتخاب ظرفیت مناسب برای آخورها و آبخوری‌ها بر اساس تعداد شترمرغ‌ها و میزان مصرف آنها.
۸. سیستم پاک‌سازی: تعبیه سیستم‌هایی برای تسهیل در تخلیه و نظافت دوره‌ای آخورها و آبخوری‌ها به‌منظور جلوگیری از پسماند و آلودگی.
۹. نظارت و تنظیم: در صورت استفاده از سیستم‌های خودکار، اطمینان از صحت عملکرد و تنظیم‌های دقیق برای تامین بهینه آب و غذا.
۱۰. تطبیق با شرایط محیطی: استفاده از تجهیزات مقاوم در برابر شرایط مختلف آب و هوایی و محیطی برای افزایش دوام و کارایی آنها در طول زمان.
