۱. مکان‌یابی: انتخاب مکان مناسب برای جایگاه مسقف در زمینی با زهکشی خوب و دور از مناطق پر سر و صدا برای کاهش استرس شترمرغ‌ها.
۲. فضای کافی: تخصیص فضای کافی برای حرکت آزادانه شترمرغ‌های مولد و پرواری، با حداقل ۵۰ متر مربع برای هر شترمرغ بالغ.
۳. ساختار مقاوم: استفاده از مصالح باکیفیت و مقاوم برای ایجاد ساختاری پایدار و ایمن که در برابر شرایط آب و هوایی مختلف مقاومت داشته باشد.
۴. سیستم تهویه: نصب سیستم تهویه کارآمد برای گردش هوا و جلوگیری از تجمع رطوبت و بوهای نامطبوع.
۵. سقف: طراحی سقف به‌گونه‌ای که از نفوذ آب و تابش مستقیم خورشید جلوگیری کند، با مواد سبک و مقاوم مانند ورق‌های فلزی یا پلاستیکی.
۶. کف‌پوش: استفاده از کف‌پوش صاف و قابل شست‌وشو مانند بتن صیقلی برای حفظ بهداشت و سهولت در نظافت.
۷. درب و پنجره: نصب درب‌های محکم با قفل‌های ایمن و پنجره‌هایی که نور طبیعی وارد کنند و تهویه خوبی فراهم نمایند، همچنین باید دارای حفاظ باشند.
۸. نورپردازی: تامین نور کافی و مناسب برای حمایت از چرخه زیستی شترمرغ‌ها با استفاده از روشنایی طبیعی و مصنوعی.
۹. امکانات تغذیه و آب: جایگذاری آبخوری‌ها و تغذیه‌خوری‌های اتوماتیک به‌گونه‌ای که به‌راحتی در دسترس شترمرغ‌ها باشند و تامین آب و غذای بهداشتی را تضمین کنند.
۱۰. سیستم مدیریت فضولات: طراحی مکانیزمی برای جمع‌آوری و دفع فضولات به حداقل رساندن خطرهای بهداشتی و حفظ محیط تمیز.
