استراتژی اصلاح نژاد گوسفندان ایران می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. انتخاب نژاد برتر: شناسایی و انتخاب نژادهای بومی که دارای ویژگی‌های مطلوبی مانند نرخ رشد بالا، تولید پشم خوب و مقاومت در برابر بیماری‌ها هستند.

2. تلاقی نژادها: ترکیب نژادهای مختلف با هدف بهبود ویژگی‌های مطلوب و ایجاد تلاقی‌های هیبرید برای افزایش تنوع ژنتیکی و بهره‌وری.

3. استفاده از تکنولوژی‌های نوین: بهره‌گیری از تکنولوژی‌های مدرن همچون ژنتیک مولکولی و تعیین صفات ژنتیکی برای افزایش دقت در انتخاب والدین و پیش‌بینی نتایج اصلاح نژاد.

4. مدیریت تغذیه و شرایط زیستی: بهبود مدیریت تغذیه و حفظ شرایط زیستی مطلوب برای گوسفندان به‌منظور افزایش بهره‌وری و سلامت دام‌ها.

5. پایش و ارزیابی مستمر: ایجاد سیستم‌های پایش و ارزیابی مستمر برای اندازه‌گیری صفات عملکردی و ژنتیکی گوسفندان.

6. برنامه‌های آموزش و توسعه: برگزاری دوره‌های آموزشی برای کاربران و پرورش‌دهندگان برای افزایش آگاهی و توانمندی در زمینه تکنیک‌های اصلاح نژاد.

7. حفظ و بهره‌برداری از منابع ژنتیکی بومی: حفاظت از تنوع ژنتیکی نژادهای بومی و بهره‌برداری هدفمند از این منابع ژنتیکی برای بهبود ویژگی‌های اقتصادی و زیستی.

8. همکاری با مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها: توسعه همکاری‌های مشترک با مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌ها برای بهره‌گیری از دانش و فناوری‌های پیشرفته در راستای بهبود نژاد.

این استراتژی‌ها با هدف افزایش بهره‌وری، بهبود کیفیت محصولات دام و ارتقاء پایداری و کارایی صنعت دامپروری در ایران تدوین و اجرایی می‌شوند.