1. موقعیت مکانی:
- انتخاب مکانی نزدیک به جایگاه گوسفندان برای کاهش استرس و صرفه‌جویی در زمان جابجایی.
- دسترسی آسان برای کارگران و تجهیزات به‌منظور بهبود کارایی عملیات شیردوشی.
2. طراحی و ساختار:
- طراحی فضاهای مناسب و به‌اندازه برای حرکت راحت گوسفندان و کارگران.
- سازه‌ای مقاوم و پایدار برای تحمل وزن و فشار جابجایی‌های مکرر.
3. بهداشت و نظافت:
- طراحی شیردوشی به‌گونه‌ای باشد که نظافت و ضدعفونی به‌راحتی انجام شود.
- استفاده از مواد و سطوحی که سریع و آسان تمیز می‌شوند و از تجمع باکتری‌ها جلوگیری می‌کنند.
4. تجهیزات:
- استفاده از دستگاه‌های شیردوشی کارآمد و متناسب با نیاز گله.
- نصب سیستم‌های خودکار مانند جمع‌آوری و ذخیره شیر برای بهبود بهداشت و کارایی.
5. ایمنی و آرامش:
- طراحی به نحوی که کمترین مقدار استرس و ناراحتی برای گوسفندان و کارگران ایجاد شود.
- نصب سیستم‌های حفاظتی برای جلوگیری از آسیب به گوسفندان یا کارگران.
6. تهویه و نور:
- تامین تهویه مناسب برای حفظ هوای پاک و جلوگیری از تجمع بوی نامطبوع.
- استفاده از نور مناسب برای تسهیل در انجام فعالیت‌ها و نظارت بهینه بر روی عملیات.
7. مدیریت جریان:
- ایجاد مسیرها و راهروهای کارآمد برای هدایت گوسفندان به محل شیردوشی و بازگرداندن آنها به جایگاه.
- اجرای سیستمی منظم برای مدیریت و ذخیره شیر به‌صورت بهداشتی و مطمئن.
توجه به این موارد در طراحی و تجهیز محل شیردوشی گوسفندان، می‌تواند به بهبود کارایی و بهره‌وری عملیات شیردوشی و رفاه حیوانات کمک کند.
