1. تأمین انرژی کافی: اطمینان از مصرف مقادیر مناسب انرژی از طریق علوفه با کیفیت و کنسانتره‌ها برای افزایش توان باروری و جفتگیری موفق.
2. افزایش پروتئین: افزودن منابع پروتئینی مانند سویا، یونجه و یا مکمل‌های پروتئینی برای حمایت از تولید مثل و بهبود رشد نطفه.
3. ویتامین‌ها و مواد معدنی: تأمین ویتامین‌های ضروری مخصوصاً ویتامین E و A، و مواد معدنی مانند سلنیوم و روی که می‌توانند تاثیر مثبتی بر روی باروری داشته باشند.
4. تنظیم جیره‌ی تغذیه‌ای: تهیه و تنظیم جیره‌ی دقیق و متعادل برای اطمینان از دریافت همه عناصر غذایی مورد نیاز در طول دوره جفتگیری.
5. مدیریت وزن: حفظ وزن متعادل و جلوگیری از افزایش یا کاهش زیاد وزن که می‌تواند بر باروری تأثیر منفی بگذارد.
6. مصرف آب کافی: اطمینان از دسترسی به آب تمیز و تازه به میزان کافی، زیرا کم‌آبی می‌تواند به تأثیر منفی بر روی سلامت و باروری منجر شود.
7. مکمل‌های خاص برای باروری: افزودن مکمل‌هایی که به طور خاص بر روی بهبود باروری موثر هستند مثل اسیدهای آمینه خاص و چربی‌های محافظت‌شده.
8. کاهش فاکتورهای استرس‌زا: تغذیه به موقع و مدیریت صحیح برای کاهش عوامل استرس‌زا که می‌تواند بر تغذیه و باروری تأثیر بگذارد.
9. پایش وضعیت بدنی: ارزیابی منظم وضعیت بدنی گوسفندان و تنظیم جیره غذایی بر اساس نیازهای فیزیولوژیکی آنها.
10. مشاوره تغذیه‌ای: همکاری با یک متخصص تغذیه دام برای تدوین برنامه تغذیه‌ای متناسب با نیازهای خاص گوسفندان در فصل جفتگیری.
