شناسایی کرچی در بوقلمون‌های ماده به‌موقع و دقیق می‌تواند به پرورش‌دهندگان کمک کند تا با اجرای اقدامات مناسب بهره‌وری گله را حفظ کنند. در زیر به چند روش و سیستم برای شناسایی کرچی بوقلمون‌های ماده اشاره می‌شود:

مشاهده مستقیم:
پرورش‌دهندگان می‌توانند با مشاهده رفتارهای روزانه بوقلمون‌ها علائم کرچی را تشخیص دهند. بوقلمون‌های کرچ تمایل دارند بیشتر وقت خود را در لانه بگذرانند، فعالیت کمتری داشته باشند و ممکن است رفتارهای تهاجمی نشان دهند.

نظارت بر تخم‌گذاری:
کنترل منظم و مستمر تعداد تخم‌های تولید شده می‌تواند به شناسایی توقف یا کاهش تولید تخم کمک کند. کاهش قابل توجه در تولید تخم می‌تواند نشانه‌ای از کرچی باشد.

سیستم‌های دوربین مدار بسته:
استفاده از دوربین‌های نظارتی در سالن‌های پرورش می‌تواند به شناسایی دقیق‌تر و بهنگام رفتارهای کرچی کمک کند. این سیستم‌ها امکان مشاهده رفتارهای طبیعی و غیرطبیعی را به شکل مستمر و بدون مزاحمت برای حیوانات فراهم می‌کنند.

تراشه‌های شناسایی فرکانس رادیویی:
استفاده از تراشه‌های RFID می‌تواند حرکات بوقلمون‌ها را ردیابی کند و اطلاعاتی درباره زمان حضور آنها در نزدیکی لانه‌ها ارائه دهد. این تکنولوژی به شناسایی بوقلمون‌هایی که زمان زیادی را در لانه سپری می‌کنند کمک می‌کند.

سوابق و آمار تولید:
با نگهداری سوابق دقیق از تخم‌گذاری هر بوقلمون و مقایسه الگوهای تولید تخم، می‌توان به تغییرات ناگهانی و متناوب در تولید پی برد که ممکن است نشان‌دهنده کرچی باشد.

آموزش کارکنان:
آموزش کارکنان برای شناسایی علائم کرچی و گزارش‌دهی بهنگام می‌تواند بخش مهم دیگری از سیستم شناسایی باشد. کارکنان آگاه می‌توانند به سرعت و به‌درستی بوقلمون‌های کرچ را شناسایی کنند.

هر یک از این روش‌ها می‌تواند به تعیین بموقع بوقلمون‌های کرچ در گله کمک کند و اجرای اقدامات مدیریتی مناسب را تسهیل کند.