نگهداری مرغ‌های تخمگذار در قفس می‌تواند به کاهش بیماری‌ها و عفونت‌ها به چندین روش کمک کند:
### 1. **جداسازی فیزیکی**
در قفس، مرغ‌ها از یکدیگر جدا هستند و این جداسازی فیزیکی باعث می‌شود که انتقال مستقیم بیماری‌ها و عفونت‌ها بین مرغ‌ها کاهش یابد. در سیستم‌های بستر، مرغ‌ها به راحتی می‌توانند با یکدیگر تماس داشته باشند و این امر احتمال شیوع بیماری‌ها را افزایش می‌دهد.
### 2. **مدیریت بهداشتی آسان‌تر**
نظافت و مدیریت بهداشت در سیستم‌های قفسی ساده‌تر است. با توجه به اینکه فضولات مرغ‌ها به راحتی جمع‌آوری می‌شوند و در یک مکان متمرکز قرار دارند، امکان کنترل و پیشگیری از تجمع باکتری‌ها و بیماری‌ها بیشتر است.
### 3. **کنترل دقیق تغذیه و آب**
در قفس‌ها، دسترسی به غذا و آب به راحتی قابل کنترل است. این امر به جلوگیری از کمبود مواد مغذی و تقویت سیستم ایمنی مرغ‌ها کمک می‌کند، که می‌تواند مقاومت آنها در برابر بیماری‌ها را افزایش دهد.
### 4. **کاهش استرس**
شرایط قفس معمولاً به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استرس را به حداقل برسانند. استرس می‌تواند سیستم ایمنی مرغ‌ها را تضعیف کند و آنها را در معرض بیماری‌ها قرار دهد. با فراهم کردن شرایط بهینه، می‌توان به بهبود سلامت عمومی مرغ‌ها کمک کرد.
### 5. **کنترل بهتر شرایط محیطی**
در قفس‌ها، امکان کنترل دقیق‌تری بر روی دما، رطوبت و نور وجود دارد. این کنترل به بهبود رفاه مرغ‌ها کمک می‌کند و شرایطی را ایجاد می‌کند که در آن احتمال بروز بیماری‌ها کاهش یابد.
### 6. **پیشگیری از تجمع حشرات و آلودگی**
در سیستم‌های قفسی، احتمال تجمع حشرات و آلودگی‌های محیطی کمتر است. این امر می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌هایی که از طریق حشرات منتقل می‌شوند، کمک کند.
### 7. **نظارت و تشخیص زودهنگام**
با جداسازی مرغ‌ها در قفس، امکان نظارت دقیق‌تری بر رفتار و سلامت آنها وجود دارد. این امر به پرورش‌دهندگان کمک می‌کند تا به سرعت به علائم بیماری واکنش نشان دهند و از شیوع آن جلوگیری کنند.
با توجه به این عوامل، نگهداری مرغ‌ها در قفس می‌تواند به عنوان یک روش مؤثر برای کاهش بیماری‌ها و افزایش سلامت عمومی جمعیت مرغ‌ها در نظر گرفته شود.
