برای تشویق و سوق دادن کشاورزان به سمت پرورش میگو، میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد که با توجه به مزایا و چالشهای این صنعت طراحی شدهاند:
1. ارائه آموزشهای تخصصی و عملی: کشاورزان نیازمند آموزش در زمینههای خاص پرورش میگو، مانند مدیریت استخرها، تغذیه، پیشگیری و کنترل بیماریهای ویروسی و باکتریایی که یکی از چالشهای مهم این صنعت است ، هستند. استفاده از بچه میگوهای سالم و گواهیدار و ضدعفونی مناسب استخرها از جمله مباحث کلیدی است .
2. اطلاعرسانی درباره مزایا: آگاهی کشاورزان از مزایای پرورش میگو مانند ایجاد اشتغال و ارزآوری میتواند انگیزهبخش باشد . همچنین میتوان به پتانسیل سودآوری بالا در صورت مدیریت صحیح اشاره کرد.
3. حل مشکلات مالی: یکی از موانع جدی پیش روی پرورشدهندگان، مشکل تأمین سرمایه در گردش و مواجهه با کمبود نقدینگی و بهره بالای بانکی است . ارائه تسهیلات مالی با شرایط ویژه، وامهای کمبهره یا ایجاد صندوقهای حمایتی میتواند این چالش را کاهش دهد .
4. ارائه حمایتهای فنی و مشاوره: ایجاد سیستمهای پشتیبانی فنی دائمی برای کشاورزان تازهکار برای کمک به آنها در مواجهه با چالشهای فنی و بیماریها ضروری است . این حمایت میتواند شامل بازدیدهای منظم کارشناسان باشد.
5. معرفی روشهای نوین و پایدار: آموزش روشهای نوآورانه و سازگار با محیط زیست، مانند بازسازی جنگلهای حرا یا استفاده از نرسریهای خارجی برای کاهش بیماری و بهبود عملکرد ، میتواند جذابیت این کار را افزایش دهد .
6. تحلیل بازار و تضمین خرید: اطلاعرسانی درباره وضعیت آینده بازار میگو و ایجاد قراردادهای خرید تضمینی با قیمت منصفانه میتواند ریسک اقتصادی را برای کشاورزان کاهش دهد .
7. ایجاد مزارع نمونه موفق: راهاندازی مزارع نمونه در مناطق کشاورزی که موفقیت آنها به صورت ملموس دیده شود، میتواند بهترین تبلیغ و تشویق برای سایر کشاورزان باشد.
با ترکیب این راهکارها و توجه به چالشهای موجود مانند بیماریها و مشکلات مالی ، میتوان زمینه را برای جذب کشاورزان به سمت پرورش میگو فراهم کرد.