همکاری با سازمان‌های غیردولتی (NGOs) می‌تواند نقش مهمی در توسعه پایدار پرورش میگو ایفا کند. این سازمان‌ها می‌توانند از طریق روش‌های مختلفی حمایت کنند:

*   انتقال دانش و فناوری: NGOs می‌توانند به عنوان آزمایشگر میدانی فناوری‌های جدید عمل کنند  و دانش فنی مربوط به روش‌های پرورش پایدار و نوین را به پرورش‌دهندگان منتقل کنند . این شامل آموزش روش‌های سازگار با محیط زیست و مدیریت بهینه مزارع می‌شود .
*   حمایت فنی و ظرفیت‌سازی: آن‌ها می‌توانند برنامه‌های توسعه کشاورزی پایدار را اجرا کنند  و ظرفیت پرورش‌دهندگان، به ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر مانند زنان، را تقویت کنند .
*   تسهیل همکاری و شبکه‌سازی: NGOs می‌توانند به عنوان شریک مشترک با دولت‌ها  یا شرکت‌های خصوصی عمل کنند و شکاف بین جوامع محلی و نهادهای حاکمیتی یا تجاری را پر کنند . این همکاری می‌تواند برای اجرای پروژه‌های بزرگ‌تر یا استانداردسازی مفید باشد.
*   ترویج پایداری: یکی از نقش‌های کلیدی NGOs ترویج روش‌های پایدار کشاورزی و آبزی‌پروری است که منابع طبیعی را حفظ می‌کند . آن‌ها می‌توانند مدل‌های پرورش پایدار میگو را معرفی و حمایت کنند .
*   حامی و وکیل جوامع محلی: NGOs می‌توانند به عنوان وکیل منافع جوامع محلی عمل کنند و صدای آن‌ها را در سطوح بالاتر شنیده کنند .

این همکاری‌ها می‌تواند به بهبود عملکرد پرورش میگو، افزایش درآمد پرورش‌دهندگان و کاهش تأثیرات منفی زیست‌محیطی کمک کند.