عالی! پس از آنکه با روش‌های جلوگیری از شوک حرارتی در رهاسازی میگو آشنا شدید، حالا نوبت به تست سازگاری (Acclimation Test) قبل از رهاسازی میگوها می‌رسد. این تست یک اقدام پیشگیرانه و هوشمندانه است که به شما کمک می‌کند قبل از رهاسازی انبوه، از واکنش میگوها به شرایط جدید (دمای آب، شوری، pH، مواد محلول و ...) مطلع شوید و از ضررهای احتمالی جلوگیری کنید.
---
## 🎯 هدف تست سازگاری:
- اطمینان از تحمل میگوها نسبت به شرایط جدید آب
- شناسایی عدم سازگاری قبل از رهاسازی انبوه
- کاهش مرگ‌ومیر ناگهانی و هزینه‌های ناشی از آن
---
## ✅ مراحل تست سازگاری قبل از رهاسازی میگو:
### ۱. انتخاب نمونه تست (Sample Selection)
- از هر کیسه یا هر گروه میگوی دریافتی، ۱۰ تا ۲۰ عدد میگوی سالم و فعال انتخاب کنید.
- این میگوها باید نماینده کل جمعیت باشند (از نظر اندازه، رنگ و فعالیت).
---
### ۲. انجام فرآیند تطبیق تدریجی (همانند رهاسازی واقعی)
- میگوهای نمونه را در یک ظرف کوچک یا کیسه جداگانه قرار دهید.
- مراحل تدریجی تطبیق دما، شوری و pH را دقیقاً مانند روش رهاسازی اصلی روی آنها اجرا کنید:
- شناور کردن کیسه روی آب مقصد (۱۵-۳۰ دقیقه)
- افزودن آب مقصد به کیسه در فواصل ۵-۱۰ دقیقه‌ای (۳-۴ بار)
- اختلاط کامل شرایط فیزیکی و شیمیایی
---
### ۳. انتقال به محیط تست (Quarantine or Test Tank)
- پس از تطبیق کامل، میگوهای نمونه را به یک حوضچه یا تانک تست (ترجیحاً با شرایط مشابه حوضچه اصلی) منتقل کنید.
- حجم آب این تانک تست باید حداقل ۱۰ تا ۲۰ لیتر باشد و هواگیری مناسب داشته باشد.
---
### ۴. مشاهده و ثبت رفتار میگوها (۲۴ تا ۴۸ ساعت)
در این مدت، موارد زیر را رصد کنید:
| شاخص | وضعیت نرمال (سازگاری موفق) | وضعیت غیرنرمال (عدم سازگاری) |
|--------|-----------------------------|-------------------------------|
| فعالیت | شناهای طبیعی، حرکت در کف و سطح | بی‌حرکتی، سرگردانی، شناهای نامنظم |
| رنگ بدن | شفاف یا رنگ طبیعی گونه | تیره، قرمز، کدر یا نقطه‌چین |
| پاسخ به محرک | واکنش سریع به لمس یا نور | بی‌تفاوتی یا فرار ضعیف |
| مرگ‌ومیر | صفر یا حداکثر ۱-۲ عدد | بیش از ۲۰٪ مرگ در ۲۴ ساعت |
| رعایت فضای زیستی | پناهگیری طبیعی، استراحت منظم | جمع شدن در گوشه، بالا آمدن به سطح آب |
> ⚠️ اگر بیش از ۲۰٪ میگوهای تست در ۲۴ ساعت اول فوت کنند یا علائم شدید استرس نشان دهند، رهاسازی انبوه را متوقف کنید و شرایط آب را بررسی و اصلاح نمایید.
---
### ۵. بررسی پارامترهای آب در تانک تست
همزمان با مشاهده میگوها، پارامترهای آب را هر ۶-۱۲ ساعت چک کنید:
- دما (اختلاف با کیسه اولیه حداکثر ۲°C)
- شوری (اختلاف حداکثر ۲-۳ ppt)
- pH (اختلاف حداکثر ۰.۵ واحد)
- آمونیاک (NH₃) — باید نزدیک به صفر باشد
- نیتریت (NO₂⁻) — باید کمتر از ۰.۱ mg/L باشد
- اکسیژن محلول (DO) — بالای ۵ mg/L
---
## 🧪 نکات تکمیلی:
### 🔹 استفاده از میگوهای تست به عنوان "کاناری در معدن"
همانند معادن زغال که از کاناری برای تشخیص گاز استفاده می‌شد، میگوهای تست شما را از شرایط خطرناک آگاه می‌کنند!
### 🔹 ثبت نتایج تست
- تاریخ و ساعت تست
- تعداد میگوهای تست و مرگ‌ومیر
- پارامترهای آب قبل و بعد
- رفتار میگوها
این ثبت‌ها به شما در بهبود فرآیندهای آینده کمک می‌کند.
---
## ✅ اگر تست موفق بود:
- می‌توانید با اطمینان خاطر، کل میگوها را با همان روش تطبیق تدریجی رها کنید.
- بهتر است در ۲۴ ساعت اول، غذادهی را کاهش یا قطع کنید تا استرس کمتر شود.
---
## ❌ اگر تست ناموفق بود:
- رهاسازی را به تعویق بیندازید.
- علت را بررسی کنید:
- تفاوت زیاد دما/شوری/pH؟
- وجود سموم (کلر، فلزات سنگین، آمونیاک)؟
- کیفیت پایین میگوهای دریافتی؟
- پس از رفع مشکل، تست جدید با نمونه تازه انجام دهید.
---
## 💡 نکته طلایی:
> حتی اگر میگوها از منبع معتبری دریافت شوند، همیشه تست سازگاری را انجام دهید — چون شرایط محیطی شما منحصربه‌فرد است!
---
## 📌 جمع‌بندی:
| مرحله | اقدام |
|-------|--------|
| ۱ | انتخاب ۱۰-۲۰ عدد میگوی نمونه |
| ۲ | انجام فرآیند تطبیق تدریجی (دما، شوری، pH) |
| ۳ | انتقال به تانک تست با هواگیری مناسب |
| ۴ | مشاهده رفتار و ثبت مرگ‌ومیر در ۲۴-۴۸ ساعت |
| ۵ | بررسی پارامترهای آب |
| ۶ | تصمیم‌گیری برای رهاسازی انبوه یا اصلاح شرایط |
---
اگر خواستید، می‌توانم برای شما چک‌لیست قابل چاپ یا فرم ثبت تست سازگاری هم آماده کنم. فقط بگویید! 🦐📊
با انجام این تست ساده اما حیاتی، می‌توانید از هدر رفتن هزاران میگو و هزینه‌های سنگین جلوگیری کنید.
