استرس رهاسازی یکی از چالش‌های اصلی در پرورش میگو است که می‌تواند منجر به کاهش بقا، افزایش حساسیت به بیماری‌ها و ضررهای اقتصادی شود . خوشبختانه با رعایت چندین روش عملی می‌توان این استرس را به حداقل رساند:
1. تطبیق تدریجی (آداپتاسیون): این مهم‌ترین روش است. میگوها باید به تدریج با شوری، دما و pH آب استخر مقصد آشنا شوند . این کار با شناور کردن کیسه‌ها روی سطح آب و سپس افزودن تدریجی آب استخر به کیسه در فواصل زمانی مشخص انجام می‌شود. هدف از این فرآیند کاهش استرس و مرگ و میر است .
2. کنترل دقیق کیفیت آب: پارامترهای آب استخر مقصد (دما، شوری، pH، اکسیژن محلول، آمونیاک، نیتریت) باید قبل از رهاسازی بررسی و در محدوده مناسب برای گونه میگو تنظیم شوند. استخرهای با سطوح بالای اکسیژن محلول موجب کاهش استرس میگو می‌شوند .
3. زمان‌بندی مناسب: رهاسازی را در ساعات خنک روز (صبح زود یا غروب) و دور از نور مستقیم خورشید انجام دهید تا از تغییرات ناگهانی دما جلوگیری شود.
4. کاهش استرس حمل و نقل: دمای آب کیسه‌ها در طول حمل باید ثابت و مناسب نگه داشته شود. از قرار دادن کیسه‌ها در معرض جریان هوای سرد/گرم یا نور مستقیم خورشید خودداری کنید.
5. استفاده از مواد کاهنده استرس: قبل یا حین رهاسازی می‌توان از موادی مانند ویتامین C، گلوکز، پروبیوتیک‌های آبزی‌پروری یا حتی برخی ترکیبات طبیعی مانند کاتچین، اسید فرولیک و عصاره دانه انگور برای کاهش استرس استفاده کرد .
6. تهیه استخر مناسب: استخر باید قبل از رهاسازی به درستی آماده، ضدعفونی (مثلاً با آهک‌زنی) و مدیریت شده باشد تا از وجود عوامل بیماری‌زا و شرایط نامناسب جلوگیری شود .
7. شروع تدریجی تغذیه: بلافاصله پس از رهاسازی غذادهی را شروع نکنید. به میگوها ۲۴ تا ۴۸ ساعت زمان بدهید تا با محیط جدید سازگار شوند و سپس با غذای با کیفیت مطلوب و به مقدار کم شروع به تغذیه کنید . از غذای تر یا آنتی‌بیوتیک در این مرحله اجتناب کنید .
8. مدیریت تراکم: از رهاسازی تراکم بیش از حد خودداری کنید تا رقابت برای اکسیژن و فضای کافی کاهش یابد.
9. نظارت مستمر: در ساعات و روزهای اول پس از رهاسازی، رفتار میگوها و کیفیت آب را به طور مداوم بررسی کنید.
با تمرکز کلیه تلاش‌ها بر کاهش استرس پست لاروها در طول مدت سازگاری، می‌توان تلفات را کاهش داد . اگر دامنه تغییرات عوامل استرس‌زا زیاد نباشد و زمان استرس طولانی نشود، میگو می‌تواند با آن مقابله کند .
