استفاده از نمک در جیره خوراک دام، طیور و آبزیان دارای مزایای مهمی است که می‌تواند به بهبود سلامت و کارایی تغذیه‌ای این حیوانات کمک کند.
تأمین سدیم و کلر: نمک منبع اصلی سدیم و کلر است که در حفظ توازن الکترولیتی بدن و عملکرد صحیح سلول‌ها نقشی حیاتی دارند.
تنظیم فشار اسمزی: نمک به تنظیم فشار اسمزی و تعادل آب در بدن کمک می‌کند که برای عملکردهای فیزیولوژیک حیاتی است.
تحریک اشتها: استفاده از نمک می‌تواند به تحریک اشتها و افزایش مصرف خوراک کمک کند، به خصوص در شرایطی که حیوانات به دلیل استرس یا تغییر جیره کاهش اشتها دارند.
بهبود هضم و جذب مواد مغذی: سدیم نقشی کلیدی در انتقال مواد مغذی و بهبود جذب آنها در روده‌ها دارد.
افزایش تولید محصولات دامی: با تأثیر مثبت بر مصرف و جذب خوراک، نمک می‌تواند به بهبود تولید و کیفیت محصولات دامی مانند شیر، تخم‌مرغ و گوشت کمک کند.
پشتیبانی از عملکرد عضلانی و عصبی: نمک به عملکرد صحیح عضلات و اعصاب کمک می‌کند و نقش مهمی در انتقال سیگنال‌های عصبی دارد.
بهبود پایداری جیره: نمک می‌تواند به حفظ طعم و افزایش پایداری جیره‌های غذایی کمک کند.
کاهش استرس گرمایی: در شرایط گرمایی شدید، سدیم و الکترولیت‌های موجود در نمک می‌توانند به کاهش استرس گرمایی و حفظ تعادل آب و الکترولیت‌ها کمک کنند.
استفاده متعادل و مناسب از نمک در جیره غذایی، با توجه به نیازهای گونه‌های مختلف و شرایط محیطی، می‌تواند مزایای به سزایی در سلامت و کارایی تغذیه‌ای حیوانات داشته باشد.
