مداخله دامپزشک در زایمان سخت شتر معمولاً زمانی ضروری می‌شود که فرآیند زایمان به طور طبیعی پیش نرود و خطری برای مادر یا بره وجود داشته باشد. علائمی که ممکن است نشان‌دهنده نیاز به مداخله باشند شامل ناآرامی شتر و طولانی شدن بیش از حد زایمان هستند.
دامپزشک برای کمک به زایمان سخت ممکن است اقدامات مختلفی را انجام دهد:
* ارزیابی وضعیت: ابتدا با معاینه، وضعیت جنین (مانند جهت قرارگیری اندام‌ها) و وضعیت مادر (مانند باز بودن راه زایمان) را بررسی می‌کند. مشکلاتی مانند برگشتگی اندام جنین می‌تواند باعث سخت‌زایی شود .
* استفاده از داروها: در مواردی که راه زایمان باز است اما انقباضات رحمی ضعیف هستند، ممکن است از داروهایی مانند اکسی‌توسین برای تقویت انقباضات استفاده شود (البته این باید با احتیاط و تحت نظر دامپزشک انجام شود).
* دستکاری و کشش جنین: اگر جنین در وضعیت نامناسبی قرار دارد، دامپزشک ممکن است با دستکاری آن را به وضعیت مناسب برای خروج درآورد و سپس با استفاده از تجهیزات مناسب (مانند طناب و چرم) به آرامی و هماهنگ با انقباضات مادر، به خروج جنین کمک کند.
* سزارین: در موارد بسیار شدید و زمانی که روش‌های دیگر موفق نبوده‌اند یا جان مادر یا بره در خطر است، عمل سزارین ممکن است تنها راه حل باشد.
تجربه نشان داده است که جنین شتر حتی در موارد سخت‌زایی شانس زنده ماندن بیشتری نسبت به اسب دارد ، اما این به معنای عدم نیاز به مداخله نیست. عواملی مانند درشتی بیش از حد بره، تنگی دهانه واژن، بی‌تجربگی میش در زایمان اول یا آمیخته‌گری‌های غیراصولی می‌توانند منجر به سخت‌زایی شوند . زایمان شتر معمولاً در حالت نشسته یا گاهی ایستاده اتفاق می‌افتد . مداخله باید با دقت و توسط فرد متخصص انجام شود تا از آسیب به مادر یا بره جلوگیری شود.
