شتر عربی و شتر بکتریایی دو گونه متمایز از شتر هستند که تفاوت‌های کلیدی در ویژگی‌های ظاهری و زیستی دارند:

1.  تعداد کوهان:
    *   شتر عربی (یا درومدری): دارای یک کوهان است . این نژاد معمولاً در مناطق خشک و بیابانی پرورش داده می‌شود .
    *   شتر بکتریایی: دارای دو کوهان است . این شتر در مناطقی مانند بیابان گوبی یافت می‌شود .

2.  ویژگی‌های ظاهری و سازگاری:
    *   شتر عربی: دارای گردن منحنی بلند است . برخی نژادهای آن، مانند شتر عربی استان بوشهر، معمولاً به رنگ زرد کم‌رنگ، بزرگ جثه و از گونه گوشتی هستند و بدن آن‌ها بدون پشم است .
    *   شتر بکتریایی: نیازمند مصرف مقادیر زیادی نمک است . هر یک از اندام‌های حرکتی آن دارای سه انگشت است . به طور کلی، شترها دارای خصوصیات بیولوژیکی استثنایی برای زیست و تولید در شرایط دشوار هستند .

این تفاوت‌های بنیادی در تعداد کوهان و سازگاری‌های فیزیولوژیکی، آن‌ها را برای محیط‌های جغرافیایی متفاوت مناسب می‌کند.