رعایت **روشهای صحیح قرنطینه** برای دامهای بیمار گاو، یکی از **اساسیترین اقدامات** در کنترل بیماریهای واگیردار، جلوگیری از انتشار عفونت در گله و کاهش تلفات اقتصادی است. در اینجا اصول کلیدی و عملی قرنطینه گاوهای بیمار ارائه میشود:
---
### **۱. اهداف اصلی قرنطینه:**
- جلوگیری از **انتقال بیماری** به دامهای سالم.
- **تمرکز درمان** بر دامهای بیمار و نظارت دقیق بر آنها.
- کاهش **استرس** در دامهای بیمار.
- جلوگیری از **آلودگی محیط** و منابع مشترک (آب، خوراک، تجهیزات).
---
### **۲. انتخاب محل قرنطینه:**
- **جدا بودن کامل:** محل قرنطینه باید **حداقل ۳۰ متر** از جایگاه دامهای سالم فاصله داشته باشد (هرچه بیشتر، بهتر).
- **تهویه مجزا:** هوا نباید بین محل قرنطینه و گله سالم جریان داشته باشد (جهت باد را در نظر بگیرید).
- **ورودی مستقل:** دسترسی جداگانه برای جلوگیری از تردد غیرضروری پرسنل.
- **زیرساخت مناسب:**
- بستر خشک و تمیز (کاه، کلش یا شن).
- آبخوری و دانخوری **اختصاصی** و ضدعفونیشده.
- سیستم جمعآوری کود مجزا (برای جلوگیری از آلودگی محیط).
- **پیشنهاد:** استفاده از **سایبانی ساده اما ایزوله** در گوشه ای دور از گله اصلی (حتی در سیستمهای باز).
---
### **۳. اصول انتقال دام بیمار به قرنطینه:**
- **سرعت عمل:** بلافاصله پس از شناسایی علائم بیماری (بهخصوص در بیماریهای واگیردار مانند پنومونی یا اسهال ویروسی).
- **کاهش استرس:** انتقال را با آرامش و بدون تنش انجام دهید.
- **استفاده از مسیر اختصاصی:** از مسیری عبور کنید که با محل تردد گله سالم تداخل نداشته باشد.
---
### **۴. مدیریت پرسنل و تجهیزات:**
- **پرسنل اختصاصی:** اگر ممکن است، فرد یا افراد خاصی **فقط** مسئول رسیدگی به دامهای قرنطینه باشند.
- **لوازم شخصی سازی شده:**
- **لباس و چکمه مخصوص** قرنطینه (ترجیحاً رنگ متفاوت برای تشخیص سریع).
- تجهیزات اختصاصی (چنگال، بیل، سطل، دماسنج، سرنگ و غیره).
- **ضدعفونی شدید:**
- شستشوی چکمهها و دستها با آب و صابون **پس از خروج** از محل قرنطینه.
- ضدعفونی چکمهها با محلول **آهک ۱۰٪** یا **ساولن ۵٪**.
- ضدعفونی تجهیزات با مواد مناسب (مانند **یدوفور، پراستیک اسید**).
---
### **۵. پروتکل بهداشتی در قرنطینه:**
- **ترتیب بازدید:** ابتدا از **گله سالم** بازدید کنید، سپس به **قرنطینه** بروید (و نه برعکس!).
- **جلوگیری از انتقال مکانیکی:**
- حشرات، جوندگان و پرندگان را کنترل کنید (تله، سموم ایمن).
- از ورود سگها، گربهها یا حیوانات دیگر جلوگیری نمایید.
- **دفع بهداشتی:**
- کود دامهای بیمار را **جداگانه** جمعآوری و در محلی دور از گله دفن یا کمپوست کنید.
- لاشه دامهای تلفشده را سریعاً با روشهای بهداشتی (سوزاندن، دفن عمیق با آهک) دفع نمایید.
---
### **۶. تغذیه و آب در قرنطینه:**
- **آب تمیز:** آبخوریها را روزانه شسته و ضدعفونی کنید (مهم برای بیماریهای گوارشی).
- **خوراک باکیفیت:** از علوفه تازه و کنسانتره سالم استفاده نمایید. ظروف خوراک را جداگانه بشویید.
- **عدم اشتراک منابع:** هیچ وسیلهای (مثل چرخ دستی علوفه) بین قرنطینه و گله سالم مشترک نباشد.
---
### **۷. طول دوره قرنطینه:**
- **حداقل ۱۴-۲۸ روز پس از بهبودی کامل** بسته به نوع بیماری (مثلاً در پنومونی ویروسی تا ۳ هفته).
- **تست تشخیصی:** در بیماریهای خطرناک (مثل سل، بروسلوز، BVD) حتماً پس از بهبودی، آزمایش تأییدی انجام شود.
- **مشورت با دامپزشک:** زمان بازگشت دام به گله باید توسط دامپزشک تعیین گردد.
---
### **۸. ضدعفونی نهایی محل قرنطینه:**
پس از انتقال یا بهبودی دام:
۱. خارج کردن کامل بستر و کود.
۲. شستشوی دیوارها، کف و تجهیزات با آب و مواد شوینده.
۳. ضدعفونی با محلول **سود سوزآور ۲٪**، **فرمالین ۵٪** یا **پراستیک اسید** (ترجیحاً تحت نظر دامپزشک).
۴. **توقف کاربرد محلول** به مدت ۴۸-۷۲ ساعت قبل از استفاده مجدد.
---
### **۹. ثبت اطلاعات:**
- شماره دام، تاریخ شروع قرنطینه، علائم بیماری، درمانهای انجامشده و تاریخ خروج ثبت شود.
- این اطلاعات برای **پیگیری بیماریها** و **برنامهریزی پیشگیرانه** حیاتی است.
### **۱۰. استثناهای مهم:**- در بیماریهای **غیرواگیر** (مثل لنگش ساده، آبسه موضعی)، قرنطینه کامل ضروری نیست اما جد