البته. روش‌های جراحی کوچک برای درمان شکستگی‌ها (که اغلب تحت عنوان **جراحی ارتوپدی با حداقل تهاجم** یا **فیکساسیون داخلی** شناخته می‌شوند) مجموعه‌ای از تکنیک‌ها هستند که با هدف ترمیم استخوان شکسته با کمترین آسیب ممکن به بافت‌های نرم اطراف (ماهیچه‌ها، تاندون‌ها، عروق و اعصاب) انجام می‌شوند.
این روش‌ها در مقابل جراحی‌های باز سنتی قرار می‌گیرند که در آن‌ها برش‌های بزرگ ایجاد می‌شد.
### اهداف اصلی جراحی کوچک برای شکستگی
1. **کاهش و جااندازی بسته شکستگی:** بازگرداندن قطعات استخوان به موقعیت آناتومیک خود از طریق مانورهای خاص بدون باز کردن ناحیه شکستگی.
2. **فیکساسیون داخلی (ثابت‌سازی داخلی):** استفاده از ایمپلنت‌هایی مانند پلاک، پیچ، میله یا پین برای ثابت نگه داشتن استخوان در موقعیت صحیح تا زمان بهبودی.
3. **فیکساسیون خارجی:** استفاده از یک قاب خارجی که با پین‌هایی به استخوان متصل می‌شود تا آن را ثابت کند.
---
### روش‌های رایج جراحی کوچک برای شکستگی‌ها
#### ۱. کاهش بسته و فیکساسیون با گچ یا آتل
- **توضیح:** این روش یک عمل جراحی *باز* محسوب نمی‌شود، اما یک روش *بسته* برای درمان شکستگی‌های پایدار و بدون جابجایی یا با جابجایی کم است. پزشک با مانور دست (گاهی تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی کوتاه) استخوان را سر جایش برمی‌گرداند و سپس برای immobilization (بی‌حرکت‌سازی) از گچ یا آتل استفاده می‌کند.
- **موارد استفاده:** شکستگی‌های مچ دست (کولز)، برخی شکستگی‌های مچ پا، شکستگی‌های انگشتان.
#### ۲. فیکساسیون داخلی با پین‌گذاری (K-wire یا Pinning)
- **توضیح:** پس از کاهش بسته، سیم‌های فلزی نازک و صافی (کیرشنر وایر یا K-wire) از طریق پوست به داخل قطعات استخوانی فرستاده می‌شوند تا آن‌ها را در جای خود ثابت نگه دارند. انتهای پین‌ها معمولاً خارج از پوست باقی می‌ماند و پس از بهبودی استخوان به راحتی بیرون کشیده می‌شود.
- **موارد استفاده:** شکستگی‌های کودکان (به دلیل سرعت بالای ترمیم)، شکستگی‌های انگشتان دست و پا، شکستگی‌های اطراف مفاصل.
#### ۳. فیکساسیون داخلی با میله داخل مغزی (Intramedullary Nailing)
- **توضیح:** یک میله فلزی محکم و بلند (نیل) از داخل حفره مغز استخوان (کانال مدولاری) عبور داده می‌شود تا به عنوان یک آتل داخلی عمل کند. این کار معمولاً از طریق یک برش کوچک در ابتدا یا انتهای استخوان انجام می‌شود. نیل با پیچ‌هایی در بالا و پایین قفل می‌شود تا از چرخش یا کوتاه شدن استخوان جلوگیری کند.
- **موارد استفاده:** شکستگی‌های بلند و دیافیز استخوان‌ها مانند **شکستگی استخوان ران (فمور)، درشت‌نی (تیبیا) و بازو (هومروس)**. این روش یکی از متداول‌ترین و موفق‌ترین روش‌ها برای این نوع شکستگی‌هاست.
#### ۴. فیکساسیون داخلی با پلاک و پیچ (Plating)
- **توضیح:** یک پلاک فلزی که با شکل استخوان مطابقت دارد، روی سطح استخوان قرار می‌گیرد و با پیچ‌هایی به قطعات بالا و پایین شکستگی بسته می‌شود تا آن‌ها را محکم به هم فشرده کند. امروزه از تکنیک‌های **MIPO (فیکساسیون داخلی با حداقل تهاجم)** استفاده می‌شود که در آن پلاک از طریق برش‌های کوچک دور از محل شکستگی زیر پوست و بین ماهیچه‌ها به سمت استخوان هدایت می‌شود و آسیب بسیار کمتری به بافت‌ها وارد می‌کند.
- **موارد استفاده:** شکستگی‌های اطراف مفاصل (مثل شکستگی مچ دست، آرنج، زانو)، شکستگی‌های استخوان‌های ساعد (رادیوس و اولنا).
#### ۵. فیکساسیون خارجی (External Fixation)
- **توضیح:** پین‌های فلزی محکمی به قطعات استخوانی در بالا و پایین شکستگی پیچ می‌شوند. این پین‌ها از پوست خارج می‌شوند و به یک قاب فلزی خارجی متصل می‌شوند که همه چیز را ثابت نگه می‌دارد. این روش برای شکستگی‌های بسیار پیچیده و باز که بافت‌های نرم آسیب‌دیده زیادی دارند ایده‌آل است، زیرا نیاز به دستکاری بیشتر روی ناحیه آسیب‌دیده ندارد.
- **موارد استفاده:** شکستگی‌های باز شدید با آسیب بافتی زیاد، شکستگی
