کشاورزی پایدار تأثیرات مثبت و قابل توجهی بر پرورش اردک دارد و میتواند به بهبود بهرهوری، حفظ محیط زیست و افزایش درآمد کشاورزان منجر شود. در ادامه به برخی از مهمترین تأثیرات کشاورزی پایدار بر پرورش اردک اشاره میشود:

### ۱. **تغذیه طبیعی و کاهش هزینهها**  

در کشاورزی پایدار، از منابع طبیعی مانند حشرات، گیاهان آبزی و بقایای کشاورزی برای تغذیه اردکها استفاده میشود. این روش نه تنها هزینههای خرید خوراک صنعتی را کاهش میدهد، بلکه کیفیت گوشت و تخم اردک را نیز بهبود میبخشد.

### ۲. **استفاده بهینه از آب**  

پرورش اردک در سیستمهای پایدار اغلب در محیطهای آبی مانند شالیزارها یا استخرهای طبیعی انجام میشود. این روش به کاهش مصرف آب کمک میکند، زیرا اردکها از همان آب موجود در مزارع برنج یا آببندانها استفاده میکنند و فضولات آنها نیز به عنوان کود طبیعی برای گیاهان عمل میکند.

### ۳. **کاهش آلودگی محیط زیست**  

در پرورش صنعتی اردک، تجمع فضولات میتواند باعث آلودگی آب و خاک شود. اما در کشاورزی پایدار، از این فضولات به عنوان کود طبیعی در مزارع استفاده میشود که هم آلودگی را کاهش میدهد و هم حاصلخیزی خاک را افزایش میدهد.

### ۴. **تنوع زیستی و کنترل آفات**  

اردکها به طور طبیعی حشرات و آفات مزارع را میخورند. در سیستمهای کشاورزی پایدار، پرورش اردک در کنار کشت محصولاتی مانند برنج، باعث کاهش نیاز به سموم شیمیایی و افزایش تنوع زیستی میشود.

### ۵. **افزایش درآمد کشاورزان**  

پرورش اردک به روش پایدار، درآمد اضافهای برای کشاورزان ایجاد میکند. آنها میتوانند همزمان از محصولات کشاورزی (مانند برنج) و محصولات دامی (مانند گوشت و تخم اردک) بهره ببرند که این امر به اقتصاد پایدار روستایی کمک میکند.

### ۶. **سلامتی بهتر اردکها**  

در روشهای پایدار، اردکها فضای بیشتری برای حرکت و تغذیه طبیعی دارند که این امر باعث کاهش استرس و بیماریها میشود. در نتیجه، نیاز به استفاده از آنتیبیوتیکها و داروهای شیمیایی کاهش مییابد.

### ۷. **حفظ منابع طبیعی برای نسلهای آینده**  

کشاورزی پایدار با استفاده از روشهای طبیعی و تجدیدپذیر، به حفظ خاک، آب و اکوسیستم کمک میکند و امکان پرورش اردک را برای نسلهای آینده نیز فراهم میسازد.

### نتیجهگیری  

پرورش اردک در سیستم کشاورزی پایدار نه تنها به محیط زیست کمک میکند، بلکه از نظر اقتصادی نیز مقرونبهصرفه است. این روش باعث بهبود کیفیت محصولات، کاهش هزینهها و افزایش درآمد کشاورزان میشود و در عین حال، تعادل اکولوژیکی را حفظ میکند.