تولکبری (Molting) در مرغ‌های تخمگذار به چندین نوع تقسیم می‌شود که هر یک از آنها ویژگی‌ها و روش‌های خاص خود را دارند. در زیر به انواع مختلف تولکبری اشاره می‌شود:
### 1. **تولکبری طبیعی (Natural Molting)**
این نوع تولکبری به طور طبیعی در مرغ‌ها اتفاق می‌افتد و معمولاً در طول زندگی آنها، به ویژه در فصل‌های خاصی مانند پاییز یا زمستان، رخ می‌دهد. در این حالت، مرغ‌ها به طور طبیعی پرهای خود را می‌ریزند و پس از آن دوباره پرهای جدیدی می‌رویند. این فرآیند معمولاً به دلیل تغییرات در طول روز، دما و تغذیه ایجاد می‌شود.
### 2. **تولکبری اجباری (Forced Molting)**
این نوع تولکبری به طور عمدی توسط پرورش‌دهندگان انجام می‌شود تا تولید تخم‌مرغ را افزایش دهند. در این روش، پرورش‌دهندگان با تغییرات در رژیم غذایی، نور و شرایط محیطی، مرغ‌ها را وادار به ریختن پرها می‌کنند. این نوع تولکبری معمولاً در زمانی که تولید تخم‌مرغ کاهش یافته است، انجام می‌شود.
### 3. **تولکبری به روش کاهش نور (Light Reduction Molting)**
در این روش، پرورش‌دهندگان به طور عمدی میزان نور را کاهش می‌دهند تا مرغ‌ها به تولکبری بروند. این نوع تولکبری معمولاً با کاهش تدریجی نور در طول روز انجام می‌شود. کاهش نور می‌تواند به تحریک پرریزی و بهبود تولید تخم‌مرغ کمک کند.
### 4. **تولکبری به روش کاهش خوراک (Feed Withdrawal Molting)**
در این روش، پرورش‌دهندگان مقدار خوراک مرغ‌ها را به طور موقت کاهش می‌دهند. این کار می‌تواند به تحریک تولکبری کمک کند. این نوع تولکبری نیاز به دقت و مراقبت دارد زیرا کاهش ناگهانی خوراک می‌تواند به سلامت مرغ‌ها آسیب برساند.
### 5. **تولکبری به روش ترکیبی (Combination Molting)**
در این روش، از ترکیبی از روش‌های فوق برای تحریک تولکبری استفاده می‌شود. به عنوان مثال، پرورش‌دهندگان می‌توانند همزمان نور را کاهش دهند و مقدار خوراک را نیز کم کنند تا به نتیجه مطلوب برسند.
### نتیجه‌گیری
انتخاب نوع تولکبری بستگی به اهداف پرورش‌دهنده، شرایط خاص گله و نیازهای بازار دارد. هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و باید با دقت و توجه به سلامت و رفاه مرغ‌ها اجرا شوند.
