۱. گله‌داری گوسفند در کشت و صنعت‌ها یا توسط مالکین بزرگ، یک روش صنعتی و تجاری برای تولید انبوه محصولات دامی است.
۲. این روش بر استفاده بهینه از منابع و تولیدات مقیاس بزرگ تمرکز دارد تا بهره‌وری و سودآوری را افزایش دهد.
۳. در این سیستم، از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای همچون ماشین‌آلات کشاورزی، سیستم‌های آبیاری مدرن و فناوری‌های دامپزشکی بهره‌برداری می‌شود.
۴. بهره‌وری بالا در این نوع گله‌داری به وسیله بهینه‌سازی مدیریت خوراک، بهداشت و تولید مثل گوسفندان حاصل می‌شود.
۵. کشت و صنعت‌ها معمولاً از مراتع وسیع و سیستم‌های چراگاه‌های تقسیم‌بندی شده استفاده می‌کنند تا از چرای بیش از حد جلوگیری کنند.
۶. به دلیل وسعت بهره‌برداری، این روش نیاز به نیروی کار ماهر و تخصصی برای مدیریت صحیح دام‌ها و بهره‌برداری کارآمد از منابع دارد.
۷. سیستم‌های مدیریت داده و فناوری‌های اطلاعات، برای نظارت بر سلامت گوسفندان و بهینه‌سازی فرآیندهای تولید مورد استفاده قرار می‌گیرند.
۸. تولیدات به‌دست‌آمده از این روش شامل گوشت، پشم و محصولات جانبی دیگر است که به صورت مستقیم به بازارهای بزرگ عرضه می‌شوند.
۹. این نوع گله‌داری می‌تواند از مزیت‌های اقتصادی ناشی از تولید انبوه، مانند کاهش هزینه‌های واحد تولید و افزایش قدرت چانه‌زنی در بازار، بهره‌برداری کند.
۱۰. با این حال، نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ اولیه و مدیریت دقیق برای کنترل هزینه‌ها و تضمین کیفیت، از جمله چالش‌های این روش است.
