سیستم‌های پرورش و تولید متمرکز شترمرغ، بدون استفاده از چراگاه، به پرورش شترمرغ در محیط‌های کاملاً کنترل‌شده می‌پردازند و شامل مراحل و ویژگی‌های زیر می‌باشند:
1. فضای محصور:
- شترمرغ‌ها در واحدهای محصور با ابعاد مناسب نگهداری می‌شوند که به مدیریت بهتر و کنترل شرایط محیطی کمک می‌کند.
2. تغذیه کنترل‌شده:
- استفاده از جیره‌های غذایی متعادل و تجاری برای تأمین نیازهای غذایی شترمرغ‌ها، با کنترل دقیق بر ترکیب و میزان مصرف.
3. کنترل شرایط محیطی:
- تنظیم دما، رطوبت و تهویه هوا برای بهینه‌سازی شرایط رشد و تولید، با استفاده از تجهیزات تخصصی.
4. جوجه‌کشی مصنوعی:
- تمام تخم‌ها به دستگاه‌های جوجه‌کشی منتقل می‌شوند تا از لحاظ دما و رطوبت بهینه برای هچینگ باشند، که به افزایش نرخ موفقیت هچینگ کمک می‌کند.
5. مراقبت بهداشتی:
- ارائه برنامه‌های مستمر واکسیناسیون و نظارت بهداشتی برای پیشگیری از بیماری‌ها و حفظ سلامت گله.
6. مدیریت انبوه:
- بهره‌برداری از فضای محدود برای پرورش تعداد بیشتری از شترمرغ‌ها در یک منطقه خاص، که می‌تواند به کاهش هزینه‌های ثابت منجر شود.
7. مزایا:
- کنترل کامل بر شرایط پرورش و کاهش نوسان‌های ناشی از شرایط محیطی.
- افزایش بهره‌وری و توانایی تولید بیشتر در مقیاس صنعتی.
- کاهش زمان مورد نیاز برای رشد و پرورش.
8. چالش‌ها:
- هزینه‌های بالای زیرساخت و نگهداری.
- نیاز به مدیریت دقیق برای جلوگیری از مشکلات رفتاری و کاهش رفاه حیوانات به دلیل عدم دسترسی به فضای باز.
- نیاز به تخصص و تجربه برای مدیریت مؤثر سیستم‌های کنترل‌شده محیطی.
این سیستم برای تولید انبوه و تجاری شترمرغ مناسب است، به ویژه در مناطقی که زمین برای چراگاه محدود است یا شرایط آب‌وهوایی بهینه وجود ندارد.
