۱. مکان‌یابی: جایگاه جوجه‌کشی باید در نزدیکی سایر بخش‌های مهم فارم، مانند جایگاه پرورش جوجه و انبار خوراک، قرار گیرد تا دسترسی آسان و سریع به آن فراهم شود.
۲. طراحی ایمن: ساختار جایگاه باید مقاوم و ایمن باشد تا از ورود عوامل محیطی مخرب و حیوانات مضر جلوگیری کند.
۳. کنترل دما: نصب سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی برای تنظیم دما به میزان مناسب برای جوجه‌کشی، که عموماً در حدود ۳۶ تا ۳۸ درجه سانتی‌گراد است.
۴. کنترل رطوبت: رطوبت محیط باید در حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد نگهداری شود که نقش مهمی در فرآیند جوجه‌کشی دارد و از خشک شدن تخم‌ها جلوگیری می‌کند.
۵. تهویه مناسب: اطمینان از جریان هوای تازه و جلوگیری از تجمع گازهایی مانند دی‌اکسیدکربن از طریق سیستم‌های تهویه کارآمد.
۶. قفسه‌بندی و ظروف: استفاده از قفسه‌ها و ظروف مناسب برای نگهداری تخم‌ها و تسهیل در جابجایی و چیدمان آن‌ها برای ایجاد شرایط بهینه جوجه‌کشی.
۷. تجهیزات کنترل: نصب تجهیزات الکترونیکی برای نظارت و کنترل دقیق دما، رطوبت و دیگر شاخص‌های محیطی در سرتاسر فرآیند جوجه‌کشی.
۸. نورپردازی: استفاده از نور ملایم و اجتناب از نور مستقیم و شدید برای جلوگیری از استرس و ایجاد شرایط مناسب برای جوجه‌کشی.
۹. نظافت و ضدعفونی: اجرای برنامه‌های منظم نظافت و ضدعفونی برای جلوگیری از شیوع بیماری‌ها و حفظ بهداشت عمومی جایگاه.
۱۰. سیستم نظارت و هشدار: استفاده از سیستم‌های نظارتی و هشداردهنده برای کنترل مداوم شرایط محیطی و اطلاع‌رسانی در صورت بروز هرگونه نقص یا مشکل.
