۱. انتخاب مکان: انبار باید در نزدیکی محل پرورش شترمرغ‌ها و در موقعیتی مناسب برای دسترسی آسان و سریع قرار گیرد.

۲. طراحی ساختار: ساختار انبار باید مقاوم و ایمن باشد، با دیوارها و سقف‌هایی که از نفوذ آب، گرد و غبار و حیوانات مزاحم جلوگیری کنند.

۳. تهویه مناسب: انبار باید دارای سیستم تهویه خوب باشد تا از تجمع رطوبت و ایجاد شرایط مناسب برای فساد و کپک‌زدگی جلوگیری شود.

۴. کنترل دما و رطوبت: نصب سیستم‌های کنترل دما و رطوبت برای حفظ کیفیت و ماندگاری مواد خوراکی و جلوگیری از تخریب آنها.

۵. قفسه‌بندی: استفاده از قفسه‌های مستحکم و مناسب برای ذخیره‌سازی مواد خوراکی به گونه‌ای که دسترسی به آنها آسان باشد و خطر خرابی کاهش یابد.

۶. نورپردازی: تامین نور کافی در داخل انبار برای تسهیل مشاهده و جابه‌جایی مواد خوراکی.

۷. سیستم امنیتی: نصب قفل‌های ایمن و در صورت لزوم، سیستم‌های نظارتی برای حفاظت از مواد خوراکی در برابر سرقت یا دسترسی غیرمجاز.

۸. مدیریت پسماند: جایگاهی برای جمع‌آوری و دفع مناسب پسماندها و ضایعات مواد خوراکی بایستی در نظر گرفته شود.

۹. ثبت و پیگیری موجودی: استفاده از سیستم‌های مدیریت موجودی برای ثبت و کنترل دقیق ورودی و خروجی مواد خوراکی به منظور بهینه‌سازی مصرف و کاهش هدررفت.

۱۰. برنامه ضدعفونی: اجرای برنامه‌های منظم برای ضدعفونی و نظافت انبار به منظور جلوگیری از آلودگی‌های باکتریایی و ویروسی.