1. ظرافت: تارهای پشم گوسفند بسته به نژاد و شرایط محیطی، دارای درجات مختلفی از ظرافت هستند. مرینوس به عنوان یکی از نازک‌ترین و ظریف‌ترین انواع پشم شناخته می‌شود که مناسب برای تولید پارچه‌های لطیف و ظریف است.
2. جعد (فر): پشم گوسفند به طور طبیعی دارای خاصیت جعد و فر است که به انعطاف‌پذیری و حجم‌دهی آن کمک می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که پارچه‌های تهیه شده از پشم شکل و فرم خود را بهتر حفظ کنند.
3. طول تار: طول تارهای پشم می‌تواند متغیر باشد و معمولاً در محدوده 2.5 تا 15 سانتیمتر قرار دارد. پشم‌های با تارهای بلندتر معمولاً برای نخ‌ریسی و بافندگی مناسب‌تر هستند.
4. تراکم: تراکم تارهای پشم به تعداد تارها در واحد سطح پوست گوسفند اشاره دارد و تأثیر مهمی بر کیفیت نهایی پشم و میزان گرما و عایق بودن آن دارد.
5. عرق چرب (لانولین): پشم گوسفند حاوی لانولین، یک چربی طبیعی است که سبب نرمی و مقاومت پشم در برابر آب می‌شود. لانولین خاصیت ضد آب دارد و در صنایع مختلف از جمله محصولات آرایشی و بهداشتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
6. رنگ طبیعی پشم: پشم گوسفندان می‌تواند طیف وسیعی از رنگ‌های طبیعی، از جمله سفید، کرم، قهوه‌ای و خاکستری داشته باشد. رنگ طبیعی پشم می‌تواند تعیین‌کننده رنگ نهایی پارچه پس از فرآورش و رنگرزی باشد.
این ویژگی‌ها، بسته به نیاز، می‌توانند به انتخاب نوع مناسب پشم برای تولیدات مختلف در صنعت نساجی کمک کنند.
