بیماری اسپرژیلوس در بلدرچینها توسط قارچهایی از جنس Aspergillus، بخصوص Aspergillus fumigatus، ایجاد میشود. این بیماری معمولاً به عنوان Aspergillosis شناخته میشود و میتواند مشکلات جدی تنفسی و حتی مرگ و میر در پرندگان ایجاد کند.
1. عامل بیماری:
- Aspergillus fumigatus: این قارچ در محیطهای گرم و مرطوب رشد میکند و میتواند در بستر نگهداری بلدرچین، غذای کپکزده یا محیطهای دیگر پراکنده شود.
2. علائم:
- مشکلات تنفسی: پرندگان ممکن است خرخر کنند یا تنفس سختی داشته باشند.
- بیحالی: کاهش فعالیت و کسل شدن پرندگان.
- کاهش اشتها: کاهش مصرف غذا و متعاقباً افت وزن.
- ترشحات بینی: ممکن است خروج ترشحات از بینی دیده شود.
- رشد کم: پرندگان جوانی که به اسپرژیلوس مبتلا میشوند ممکن است رشدی نداشته باشند.
- مرگ ناگهانی: برخی از پرندگان ممکن است بدون علائم واضحی بمیرند.
3. تشخیص:
- مشاهده بالینی علائم: بررسی ظاهری پرندگان برای علائم مرتبط.
- آزمایشهای آزمایشگاهی: شامل کشت قارچی و بررسیهای میکروسکوپی.
- رادیوگرافی: ممکن است برای مشاهده وجود ضایعات قارچی در ناحیهی ریهها استفاده شود.
4. درمان:
- داروهای ضدقارچی: مانند ایتراکونازول یا تربینافین که معمولاً توسط دامپزشک تجویز میشوند.
- حمایتهای عمومی: مانند اطمینان از دسترسی به آب و غذای سالم و بهبود شرایط محیطی.
- تغییر شرایط محیطی: کاهش رطوبت و حذف بستر یا مواد غذایی آلوده.
5. پیشگیری:
- بهداشت مناسب: از بین بردن بستر آلوده و تعویض منظم آن.
- تهویه مناسب: اطمینان از جریان هوای خوب در محل نگهداری بلدرچینها.
- غذای سالم: استفاده از غذای تازه و جلوگیری از کپکزدگی غذا.
- کنترل رطوبت: حفظ رطوبت مناسب در محیط و جلوگیری از رطوبت بیش از حد.
مراقبتهای مناسب و توجه به جزئیات میتواند به پیشگیری از بروز این بیماری در گله بلدرچین کمک کند. در صورت مشاهده علائم، مراجعه به یک دامپزشک برای تعیین بهترین رویکرد درمانی ضروری است.