1. آماده‌سازی قبل از دوشش: اطمینان از تمیزی و سلامت پستان‌ها و رعایت بهداشت کامل برای جلوگیری از عفونت‌ها و تضمین کیفیت شیر.

2. دوشش دستی:

   1. آموزش تکنیک: آموزش تکنیک صحیح دوشش دستی به کارکنان برای افزایش کارایی و کاهش استرس بر روی حیوان.
   
   2. تجهیزات دستی: استفاده از سطل‌های مناسب و بهداشتی برای جمع‌آوری شیر و اطمینان از وجود یک محیط تمیز.
   
   3. ماساژ پستان: قبل از دوشش، پستان گوسفند به آرامی ماساژ داده شود تا جریان شیر تسهیل گردد.

3. دوشش ماشینی:

   1. تجهیزات ماشینی: نصب و استفاده از دستگاه‌های مدرن دوشش که به صورت اتوماتیک عمل می‌کنند و قابلیت تنظیم بر اساس نیازهای گوسفند را دارند.
   
   2. تنظیمات صحیح: اطمینان از اینکه دستگاه‌ها به درستی تنظیم شده‌اند تا فشار مناسب را اعمال کنند و آسیب به پستان‌ها وارد نشود.
   
   3. نگهداری منظم: انجام نگهداری و بررسی منظم دستگاه‌های دوشش به منظور عملکرد بهینه و جلوگیری از خرابی.

4. مدیریت بهداشت و کیفیت شیر:

   1. کنترل عفونت: بررسی روزانه برای تشخیص سریع هر گونه علائم عفونت یا التهاب در پستان.
   
   2. ذخیره‌سازی مناسب: ذخیره‌سازی شیر در شرایط سرد و بهداشتی پس از دوشش برای جلوگیری از فساد و حفظ کیفیت.

5. آموزش و نظارت: ارائه آموزش‌های مرتب به کارکنان در مورد دستورالعمل‌های بهداشتی و تکنیک‌های دوشش مؤثر برای افزایش بهره‌وری و کیفیت شیر.

6. برنامه‌ریزی دوشش: تعیین برنامه‌های منظم دوشش که با میزان تولید شیر و نیازهای فیزیولوژیکی گوسفندان هماهنگ باشد.

7. ارزیابی و اصلاح: جمع‌آوری اطلاعات و ارزیابی منظم فرآیند دوشش و انجام اصلاحات لازم برای بهبود مستمر سیستم تولید شیر.

با رعایت این روش‌ها، می‌توان شیرواری گوسفندان را بهینه کرده و شرایط بهداشتی مطلوبی برای تولید باکیفیت فراهم آورد.