۱. طراحی قفس: قفس‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که بلدرچین‌ها فضای کافی برای حرکت و استراحت داشته باشند. اندازه و ارتفاع قفس باید مناسب باشد و از مواد با کیفیت و مقاوم ساخته شود.
۲. تغذیه مناسب: تغذیه بلدرچین‌ها باید کامل و متعادل باشد، شامل پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری. استفاده از سیستم‌های خودکار دانخوری می‌تواند به توزیع یکنواخت دان‌ها کمک کند.
۳. آب سالم و کافی: دسترسی مداوم به آب تمیز و تازه برای بلدرچین‌ها ضروری است. سیستم‌های آبخوری باید به گونه‌ای طراحی شوند که آب به راحتی در دسترس باشد و از آلودگی جلوگیری شود.
۴. تهویه مناسب: برای جلوگیری از تجمع گازهای مضر و حفظ کیفیت هوا، تهویه مناسب داخل سالن ضروری است. این امر به جلوگیری از بیماری‌ها و تضمین رشد بهتر کمک می‌کند.
۵. نوردهی: تنظیم میزان و مدت نوردهی می‌تواند اثر مستقیم بر تولید تخم و سلامت بلدرچین‌ها داشته باشد. معمولاً به کارگیری نوردهی مصنوعی برای شبیه‌سازی شرایط طبیعی روز و شب توصیه می‌شود.
۶. پیگیری سلامت و بهداشت: نظارت منظم بر سلامت بلدرچین‌ها و واکسیناسیون به موقع برای پیشگیری از بیماری‌های شایع اهمیت دارد. محیط قفس باید مرتباً تمیز و ضدعفونی شود.
۷. کنترل دما و رطوبت: دمای مناسب و کنترل رطوبت به ایجاد محیط زیستی مطلوب برای بلدرچین‌ها کمک می‌کند و از استرس حرارتی جلوگیری می‌کند.
۸. مدیریت تراکم: تراکم مناسب در هر قفس باید رعایت شود تا از استرس و برخوردهای اجتماعی جلوگیری شده و رفتارهای طبیعی بلدرچین‌ها حفظ شود.
