1. افزایش بهره‌وری: با دوبار زایش در سال، تعداد بره‌های تولید شده در هر سال افزایش یافته و بهره‌وری گله بهبود می‌یابد.
2. کاهش فاصله نسلی: این ویژگی می‌تواند به تسریع در بهبود ژنتیکی گله کمک کند زیرا تعداد نسل‌های جدید در مدت زمان کمتری تولید می‌شود.
3. افزایش درآمد: افزایش تعداد بره‌ها ممکن است باعث افزایش کلی درآمد ناشی از فروش بره‌ها، گوشت، پشم و یا شیر شود.
4. استفاده بهینه از منابع: بهره‌وری بهتر از منابع تغذیه و امکانات موجود، زیرا تعداد بیشتری از گوسفندان به تولید می‌پردازند.
5. مدیریت بهتر تولید: با برنامه‌ریزی دقیق می‌توان زایش‌ها را به گونه‌ای مدیریت کرد که تعداد زایش‌ها برابر با سطوح تقاضا و شرایط بازار باشد.
6. نیاز به مدیریت فشرده‌تر: دوبار زایش در سال نیازمند مدیریت دقیق‌تر و فشرده‌تر از نظر تغذیه، بهداشت و نگهداری است تا از سلامت و کارایی گله اطمینان حاصل شود.
7. افزایش نیاز تغذیه‌ای: نیاز بیشتر به خوراک‌های مغذی و متعادل برای حمایت از مادران باردار و شیرده در دو دوره بارداری در هر سال.
8. توجه به سلامت و درمان: افزایش دفعات زایش می‌تواند خطرات بهداشتی و بیماری‌ها را افزایش دهد، لذا نظارت دقیق بر سلامت و اجرای برنامه‌های درمانی لازم است.
9. افزایش فرصت‌های یادگیری: دامداران می‌توانند با دوبار زایش در سال، تجربیات بیشتری در مورد مدیریت تولید مثل و بهره‌وری کسب کنند.
10. چالش‌های تنظیم چرخه‌های تولید: تنظیم مناسب چرخه‌های تولید مثل و جلوگیری از درهم‌تنیدگی آنها یکی از چالش‌های مدیریتی در سیستم دوبار زایش در سال است.
