۱. ناهنجاری‌های ژنتیکی:
   - دلیل: مشکلات ژنتیکی ممکن است باعث رشد ناقص یا ناهنجاری‌های ساختاری در جوجه‌ها شود.
   - اقدام اصلاحی: انتخاب جفت‌های مولد با سلامت ژنتیکی بالا و انجام آزمایش‌های ژنتیکی به منظور کاهش خطر ناهنجاری‌ها.

۲. تغذیه ناکافی والدین:
   - دلیل: کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی در رژیم غذایی والدین می‌تواند بر کیفیت تخم و رشد صحیح جنین تأثیر بگذارد.
   - اقدام اصلاحی: تأمین رژیم غذایی متوازن و غنی از مواد معدنی و ویتامین‌های ضروری برای والدین.

۳. دمای نامناسب در انکوباتور:
   - دلیل: دمای بالاتر یا پایین‌تر از حد مطلوب می‌تواند باعث رشد ناقص جنین‌ها شود.
   - اقدام اصلاحی: تنظیم دقیق دمای انکوباتور (۳۶ تا ۳۶.۵ درجه سانتی‌گراد) و نظارت مداوم بر حفظ آن.

۴. رطوبت نامناسب:
   - دلیل: رطوبت پایین یا بالا می‌تواند بر تکامل کامل و صحیح جنین‌ها اثر منفی بگذارد.
   - اقدام اصلاحی: حفظ رطوبت در محدوده مناسب (۲۵ تا ۴۰ درصد برای ستر و ۶۰ تا ۷۰ درصد در مرحله هچر) و استفاده از رطوبت‌سنج‌های دقیق برای نظارت.

۵. آلودگی و بهداشت نامناسب:
   - دلیل: عدم رعایت بهداشت می‌تواند منجر به عفونت و توسعه ناهنجاری‌ها شود.
   - اقدام اصلاحی: ضدعفونی دقیق تخم‌ها و انکوباتور قبل و در طول جوجه‌کشی و اطمینان از شرایط بهداشتی مناسب.

۶. نارسایی در چرخش تخم‌ها:
   - دلیل: عدم چرخش منظم تخم‌ها می‌تواند باعث توسعه ناقص جنین شود.
   - اقدام اصلاحی: اطمینان از چرخش منظم و کافی تخم‌ها در دوره ستر و توقف در زمان مناسب قبل از هچینگ.

اجرای این اقدامات اصلاحی می‌تواند به کاهش بروز جوجه‌های ناقص و بهبود کیفیت جوجه‌کشی کمک کند.