۱. ناهنجاری‌های ژنتیکی:
   - دلیل: عوامل ژنتیکی ممکن است باعث درست تشکیل نشدن اندام‌ها و چشمان جوجه شوند.
   - اقدام اصلاحی: انتخاب جفت‌های مولد با سابقه ژنتیکی سالم و انجام ارزیابی‌های لازم برای کاهش ناهنجاری‌های ژنتیکی.

۲. تغذیه ناکافی والدین:
   - دلیل: کمبود مواد مغذی و ویتامین‌ها در رژیم غذایی والدین می‌تواند بر توسعه مناسب جنین تأثیر بگذارد.
   - اقدام اصلاحی: ارائه رژیم غذایی متوازن و غنی از ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و مواد معدنی مهم به والدین.

۳. دمای نامناسب در انکوباتور:
   - دلیل: دمای غیرمطلوب می‌تواند باعث کند شدن رشد جنین و ایجاد اندام‌های کوتاه و چشمان بسته شود.
   - اقدام اصلاحی: تنظیم و حفظ دمای انکوباتور در محدوده مناسب (۳۶ تا ۳۶.۵ درجه سانتی‌گراد) و نظارت مداوم.

۴. رطوبت ناکافی:
   - دلیل: رطوبت پایین می‌تواند رشد جنین را تحت تأثیر قرار داده و موجب مشکلات رشدی شود.
   - اقدام اصلاحی: تنظیم رطوبت در محدوده مناسب (۲۵ تا ۴۰ درصد برای ستر و ۶۰ تا ۷۰ درصد برای هچر) و نظارت بر آن.

۵. مصرف داروهای غیرضروری:
   - دلیل: استفاده از داروها یا مواد شیمیایی می‌تواند رشد طبیعی جنین را مختل کند.
   - اقدام اصلاحی: حداقل‌ رساندن استفاده از داروهای غیرضروری و اطمینان از سلامت و امنیت هرگونه مصرف شده.

۶. آلودگی و بهداشت نامناسب:
   - دلیل: عدم رعایت بهداشت می‌تواند زمینه‌ساز عفونت‌ها و ناهنجاری‌های رشدی باشد.
   - اقدام اصلاحی: ضدعفونی منظم تجهیزات و تخم‌ها و رعایت بهداشت در تمامی مراحل جوجه‌کشی.

اجرای این اقدامات اصلاحی می‌تواند به کاهش بروز ناهنجاری‌هایی مانند اندام‌های کوتاه و چشمان بسته در جوجه‌ها کمک کند و کیفیت جوجه‌کشی را بهبود بخشد.