۱. تغذیه ناکافی والدین:
   - دلیل: کمبود مواد مغذی در رژیم غذایی والدین می‌تواند به تولید تخم‌های با کیفیت پایین و جوجه‌های ضعیف منجر شود.
   - اقدام اصلاحی: تأمین تغذیه متوازن و غنی از پروتئین‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم برای والدین.

۲. کیفیت پایین تخم‌ها:
   - دلیل: تخم‌های نازک و ضعیف ممکن است به جوجه‌هایی ناتوان و ضعیف تبدیل شوند.
   - اقدام اصلاحی: انتخاب تخم‌های با کیفیت و پوست مناسب برای جوجه‌کشی و بهبود شرایط نگهداری تخم‌ها.

۳. دمای نامناسب:
   - دلیل: دماهای غیرمطلوب در انکوباتور می‌تواند رشد جنین را تحت تأثیر قرار داده و جوجه‌های ضعیف‌تری ایجاد کند.
   - اقدام اصلاحی: حفظ دمای ثابت و مناسب (۳۶ تا ۳۶.۵ درجه سانتی‌گراد) و نظارت مداوم.

۴. رطوبت نامناسب:
   - دلیل: شرایط رطوبتی نامناسب می‌تواند بر رشد جنین و رطوبت درونی تخم تأثیر بگذارد.
   - اقدام اصلاحی: تنظیم رطوبت در محدوده مناسب در طول دوره جوجه‌کشی (۲۵ تا ۴۰ درصد برای ستر و ۶۰ تا ۷۰ درصد برای هچر).

۵. تهویه ناکافی:
   - دلیل: ناکافی بودن جریان هوا می‌تواند منجر به کاهش اکسیژن مصرفی و ضعف جوجه‌ها شود.
   - اقدام اصلاحی: اطمینان از تهویه مناسب و جریان هوای یکنواخت در انکوباتور.

۶. ژنتیک ضعیف:
   - دلیل: ناهنجاری‌های ژنتیکی ممکن است باعث ضعیف بودن جوجه‌ها شود.
   - اقدام اصلاحی: انتخاب جفت‌های مولد با سابقه ژنتیکی سالم و بررسی ناهنجاری‌های احتمالی.

۷. آلودگی باکتریایی:
   - دلیل: آلودگی می‌تواند باعث عفونت و ضعف در جوجه‌ها شود.
   - اقدام اصلاحی: رعایت بهداشت و ضدعفونی دقیق تخم‌ها و تجهیزات قبل از جوجه‌کشی.

با اجرای این اقدامات اصلاحی، می‌توان از تولید جوجه‌های ضعیف جلوگیری کرده و نرخ موفقیت جوجه‌کشی را افزایش داد.