1. وزن تولد:
- وزن تولد یکی از معیارهای مهم است که نشان‌دهنده سلامت اولیه بره و پتانسیل رشد آن است. بره‌هایی با وزن تولد مناسب ممکن است بتوانند سریع‌تر رشد کنند و به اهداف افزایش وزن برسند.
- اصلاح ژنتیکی و انتخاب والدین با سابقه تولید بره‌های با وزن تولد مطلوب می‌تواند به بهبود این شاخص کمک کند.
2. وزن از شیرگیری:
- این وزن نشان‌دهنده رشد و سلامت بره تا زمانی است که از شیر مادر جدا می‌شود. وزن از شیرگیری مناسب نشان‌گر تغذیه و مدیریت صحیح در دوره اولیه زندگی بره است.
- انتخاب بره‌ها و والدینی که توانایی رشد سریع تا سن از شیرگیری را دارند، می‌تواند به بهبود تولید گوشت کمک کند.
3. طول دوره پرواربندی:
- طول دوره پرواربندی (مدتی که بره‌ها برای رسیدن به وزن بازار پرورش داده می‌شوند) عامل مهمی در تعیین کارایی تولید گوشت است.
- اصلاح نژادی برای بره‌هایی که در مدت کوتاه‌تری به وزن کشتار مطلوب می‌رسند، می‌تواند هزینه‌های تولید را کاهش دهد و سودآوری را افزایش دهد.
4. نرخ رشد روزانه:
- اندازه‌گیری نرخ رشد روزانه به‌عنوان شاخصی مهم در ارزیابی کارایی تبدیل خوراک به گوشت مهم است. بره‌هایی که بالاترین نرخ رشد روزانه را دارند برای تولید گوشت بهینه‌تر هستند.
- انتخاب ژنتیکی باید بر اساس شاخص‌های رشد و بهره‌وری خوراک باشد.
5. کیفیت لاشه:
- علاوه بر وزن، کیفیت لاشه که شامل ترکیب عضلات، چربی، و نمره کل لاشه است، معیار مهمی در تولید گوشت است.
- تلاش برای بهبود کیفیت لاشه از طریق انتخاب ژنتیکی و مدیریت تغذیه‌ای می‌تواند به تولید گوشت با ارزش‌تر منجر شود.
6. بهره‌وری خوراک:
- بهره‌وری خوراک نشان می‌دهد که هر واحد خوراک تا چه اندازه به رشد و وزن‌گیری بره کمک می‌کند. انتخاب بره‌ها بر اساس کارایی تبدیل خوراک به گوشت، می‌تواند هزینه‌های تغذیه را کاهش دهد.
با بهره‌گیری از این معیارها و اجرای برنامه‌های دقیق اصلاح نژادی و مدیریتی، می‌توان بهبود قابل توجهی در تولید گوشت گوسفند حاصل کرد.
