البته. نقش رنگها و طرحهای پر در ژنتیک کبوترها یکی از جذابترین و پیچیدهترین جنبههای پرورش این پرندگان است. این تنوع خیرهکننده حاصل تعامل چندین ژن مستقل است که بر روی دو رنگدانه اصلی اثر میگذارند.
درک این موضوع نه تنها برای ایجاد زیبایی، بلکه برای یک پرورشدهنده جدی که قصد پیشبینی نتایج و برنامهریزی برای تولید نسلهای آینده را دارد، ضروری است.
---
### **۱. پایه بیوشیمیایی: دو رنگدانه اصلی**
تمام رنگها و الگوهای پر در کبوترها از دو نوع رنگدانه ملانین مشتق میشوند:
* **یوملانین (Eumelanin):** مسئول ایجاد رنگهای **سیاه، خاکستری، قهوهای** و طیفهای آن است.
* **فئوملانین (Pheomelanin):** مسئول ایجاد رنگهای **قرمز، کهری (خاکی)، زرد** و طیفهای آن است.
**نکته کلیدی:** بسیاری از ژنها در واقع بر روی تولید، توزیع یا интенсивیت این دو رنگدانه اثر میگذارند. رنگ "آبی" استاندارد کبوترهای وحشی در واقع خاکستری است که نتیجه حضور یوملانین با الگوی خاصی است.
### **۲. دستهبندی ژنهای مؤثر بر رنگ و طرح**
ژنهای مربوطه را میتوان به چند دسته اصلی تقسیم کرد:
#### **الف) ژنهای تعیینکننده رنگ پایه (Base Color)**
این ژنها نوع رنگدانه تولیدشده را کنترل میکنند.
* **ژن رنگ پایه (B locus):**
* آلل غالب (`B`) = تولید یوملانین طبیعی → رنگ **آبی/خاکستری** (Wild Type).
* آلل مغلوب (`b`) = تغییر در ساختار یوملانین → رنگ **قهوهای**.
* **ژن های دیگر:** مانند ژنهای مسئول ایجاد رنگهای **قرمز، کهری (وابسته به جنس)** و **ایندیگو** که هر کدام مسیر بیوشیمیایی خاصی را تحت تأثیر قرار میدهند.
#### **ب) ژنهای کنترلکننده الگو و توزیع رنگ (Pattern)**
این ژنها مشخص میکنند که رنگدانه چگونه در سطح بدن پرنده پخش شود.
* **ژن پخششوندگی (Spread - S locus):**
* آلل مغلوب (`s`) = الگوی معمول → پرنده **آبی باردار** (دو نوار تیره روی بال) میشود.
* آلل غالب (`S`) = رنگدانه در کل بدن پخش میشود → پرنده **مشکی** (اگر یوملانین دارد) یا **قرمز یکدست** (اگر فئوملانین دارد) میشود. این قویترین اثر بر روی الگو است.
* **ژن Checker (C locus):** الگوی بال را کنترل میکند.
* `CC` = الگوی چکشی مشخص
* `Cc` = الگوی میانی (Tiger یا Tiger