سن مناسب برای جفتگیری کبوترها به عوامل مختلفی مانند **نژاد، سلامت، و شرایط محیطی** بستگی دارد، اما به طور کلی می‌توان نکات زیر را در نظر گرفت:
### ۱. **حداقل سن جفتگیری:**
- **۶ ماهگی**: کبوترها معمولاً از ۶ ماهگی به بلوغ جنسی می‌رسند، اما جفتگیری در این سن توصیه **نمی‌شود** زیرا بدن پرنده هنوز به رشد کامل نرسیده و ممکن است به سلامت آن آسیب وارد کند.
- **نژادهای سنگین** (مانند کبوترهای گوشتی یا برخی نژادهای زینتی): بهتر است تا **۱۲–۱۸ ماهگی** صبر کرد.
### ۲. **سن ایده‌آل:**
- **۸ تا ۱۲ ماهگی**: بهترین زمان برای جفتگیری است. در این سن:
- پرنده به بلوغ جسمی کامل رسیده است.
- رفتارهای تولیدمثلی (مانند جفتیابی و لانهسازی) به خوبی بروز می‌کند.
- احتمال تولید تخم‌های بارور و جوجه‌های سالم بیشتر است.
### ۳. **نشانه‌های آمادگی برای جفتگیری:**
- **رفتارهای جفتیابی**: نرها با پرهای پف کرده، صدای قُر قُر خاص و تعقیب ماده‌ها نمایش می‌دهند.
- **لانهسازی**: پرندگان شروع به جمع‌آوری شاخه‌های ریز و مواد نرم برای لانه می‌کنند.
- **سلامت عمومی**: پرنده باید فعال، با اشتهای خوب و فاقد بیماری باشد.
### ۴. **هشدارهای مهم:**
- **جفتگیری زودهنگام** (زیر ۶ ماه):
- باعث ضعف جوجه‌ها، تخم‌های نابارور یا مرگ مادر می‌شود.
- رشد پرنده متوقف شده و مستعد بیماری می‌شود.
