حمل و نقل شتر به مزرعه جدید نیازمند توجه ویژه به کاهش استرس و تضمین رفاه حیوان است. در اینجا نکات کلیدی بر اساس اصول کلی حمل و نقل دام و با توجه به نتایج جستجو ارائه می‌شود:
1. کاهش استرس: حمل و نقل یکی از عوامل ایجاد استرس در دام‌هاست . استرس می‌تواند منجر به کاهش وزن و آسیب‌های جسمی شود . سعی کنید فرآیند حمل و نقل را تا حد امکان کوتاه و آرام انجام دهید . استفاده از روش‌های آرام‌سازی (مانند استفاده از مولتی ویتامین در آب آشامیدنی قبل از حمل و نقل، همانطور که برای شترمرغ توصیه شده است ) می‌تواند کمک کننده باشد، اما حتماً با یک دامپزشک مشورت کنید.
2. بررسی وسیله نقلیه: وسیله نقلیه باید برای حمل شتر مناسب باشد. اطمینان حاصل کنید که کامیون یا تریلی فاقد شکاف، گوشه یا لبه تیز باشد تا از آسیب دیدن حیوان جلوگیری شود . کف آن باید ضد لغزش و دارای سیستم تهویه مناسب باشد.
3. تامین آب و غذا: شترها نیاز به دسترسی به آب دارند. در مسافت‌های طولانی، برنامه‌ریزی برای توقف‌های منظم جهت تأمین آب و غذا ضروری است . برخی منابع برای نشخوارکنندگان توقف پس از ۵۰۰ کیلومتر و به مدت ۲ هفته را توصیه می‌کنند ، اما این مدت برای شتر که توانایی تحمل طولانی‌تری دارد ممکن است متفاوت باشد. با این حال، توقف‌های کوتاه‌تر برای استراحت و آبرسانی در مسافت‌های طولانی توصیه می‌شود.
4. قرنطینه در مقصد: پس از رسیدن به مزرعه جدید، شتر را در یک جایگاه قرنطینه جداگانه نگه دارید . این جایگاه باید تمیز، دارای تهویه و نور کافی باشد و از ورود جوندگان به آن جلوگیری شود . قرنطینه به جلوگیری از انتشار بیماری‌های احتمالی به سایر دام‌های مزرعه کمک می‌کند.
5. ناظریت حین حمل: در صورت امکان، یک فرد آشنا با شترها همراه وسیله نقلیه باشد تا در طول مسیر وضعیت حیوان را زیر نظر بگیرد.
6. مشاوره با متخصص: قبل از حمل و نقل، با یک دامپزشک مشورت کنید تا از سلامت شتر برای سفر اطمینان حاصل کنید و در صورت نیاز داروهای آرام‌بخش یا آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه تجویز شود.
به یاد داشته باشید که حمل و نقل زنده دام باید به حداقل ممکن برسد و در نزدیک‌ترین فاصله ممکن انجام شود . برنامه‌ریزی دقیق و رعایت این نکات به سلامت شتر و موفقیت انتقال او به خانه جدید کمک شایانی می‌کند.
