جلوگیری از مسمومیت شتر با گیاهان سمی نیازمند تدابیر مدیریتی و آگاهی از گیاهان خطرناک در مناطق چرایی است. برخی از راهکارهای کلیدی عبارتند از:
1. مدیریت صحیح مراتع: از چرای مفرط مراتع خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند منجر به افزایش رشد گیاهان سمی و جلب توجه دام‌ها به سمت آن‌ها شود . وجود گیاهان سمی در مراتع یکی از مسائل مهم در دامپروری است که نیاز به توجه کافی دارد .
2. شناسایی گیاهان سمی محلی: آگاهی از گیاهان سمی رایج در منطقه چرای شتران ضروری است. مطالعاتی بر روی گیاهان سمی برای شتر در مناطق مختلف مانند اتیوپی انجام شده است . شناسایی این گیاهان در مراتع مختلف، مانند مطالعه‌ای که در مراتع تنگ ارم دشتستان انجام شد، اولین قدم برای مدیریت آن‌هاست .
3. پرهیز از چرای در زمان‌های حساس: در اواخر بهار، قبل از اینکه گیاهان مفید کاملاً رشد کنند و مراتع پوشیده شوند، خطر چرای گیاهان سمی بیشتر است و باید از چرای دام‌ها در این زمان خودداری کرد .
4. تغذیه مکمل: تأمین علوفه و غذای کافی و با کیفیت می‌تواند از چرای گیاهان سمی توسط شتران گرسنه جلوگیری کند. استراتژی تغذیه مکمل می‌تواند به کاهش مشکل مسمومیت کمک کند .
5. حذف یا کنترل گیاهان سمی: در صورت امکان، حذف گیاهان سمی از مراتع و باغ‌ها بهترین راه برای محافظت از دام‌هاست . مدیریت گیاهان سمی برای جلوگیری از مسمومیت دام‌ها در مناطق مختلف مورد بررسی قرار گرفته است .
6. نظارت بر چرای شتران: به ویژه در مراتع جدید یا ناآشنا، نظارت بر رفتار چرای شتران و جلوگیری از دسترسی آن‌ها به مناطق پر از گیاهان مشکوک ضروری است.
اگرچه مسمومیت شتر با گیاهان سمی به ندرت دیده می‌شود ، اما می‌تواند خسارت‌های زیادی از جمله مرگ و میر به بار آورد . بنابراین، پیشگیری از طریق مدیریت مراتع و تغذیه مناسب بسیار حائز اهمیت است.
