انتخاب بهترین مواد برای کف بستر سالن مرغداری به عوامل مختلفی مانند شرایط آب و هوایی، هزینه، در دسترس بودن مواد و مدیریت بستر بستگی دارد. برخی از رایجترین و مؤثرترین مواد برای کف بستر مرغداری عبارتند از:
# 1. پوشال چوب (خاک اره یا تراشه های چوب)
- مزایا:
- جذب رطوبت عالی
- نرم و مناسب برای پای مرغ
- کاهش بو و آمونیاک (در صورت مدیریت صحیح)
- در دسترس و مقرونبهصرفه در مناطق جنگلی
- معایب:
- ممکن است در برخی مناطق گران باشد
- احتمال کپکزدگی در صورت مرطوب ماندن طولانیمدت
# 2. کاه و کلش
- مزایا:
- ارزان و در دسترس در مناطق کشاورزی
- عایق خوب در زمستان
- معایب:
- جذب رطوبت کمتر نسبت به خاکاره
- احتمال فشرده شدن و ایجاد محیط مناسب برای باکتریها
# 3. پوسته برنج
- مزایا:
- جذب رطوبت خوب
- مقاومت در برابر فشردگی
- در مناطق تولید برنج، ارزان و در دسترس است
- معایب:
- ممکن است تیز باشد و به کف پای جوجهها آسیب بزند (در صورت کیفیت پایین)
# 4. شن و ماسه
- مزایا:
- خشک ماندن سطح و کاهش رطوبت
- تمیز کردن آسانتر
- کاهش گردوغبار
- معایب:
- سنگین و سخت برای تعویض
- ممکن است برای پای مرغها سفت باشد
# 5. تراشههای پنبه یا باگاس نیشکر
- مزایا:
- جذب رطوبت مناسب
- در مناطق تولید پنبه یا نیشکر، مقرونبهصرفه است
- معایب:
- ممکن است در برخی مناطق کمیاب باشد
# 6. بسترهای ترکیبی (مثلاً خاک اره + کاه)
- مزایا:
- ترکیب مزایای مواد مختلف
- کاهش هزینهها
- معایب:
- نیاز به مدیریت دقیقتر
# نکات مهم در انتخاب بستر:
- جذب رطوبت: بستر باید رطوبت را بهخوبی جذب کند تا از رشد باکتریها و قارچها جلوگیری شود.
- نرمی: بستر باید نرم باشد تا از آسیب به پای مرغها جلوگیری کند.
- قابلیت تهویه: بستر باید بهگونهای باشد که تهویه سالن را مختل نکند.
- کاهش آمونیاک: برخی مواد (مانند خاک اره) به کاهش گاز آمونیاک کمک میکنند.
- قیمت و در دسترس بودن: هزینه و سهولت دسترسی به مواد در منطقه بسیار مهم است.
در نهایت، خاک اره یا پوشال چوب به دلیل جذب رطوبت بالا و نرمی، یکی از بهترین گزینهها برای بستر مرغداری است، اما در مناطق مختلف ممکن است مواد دیگری مانند پوسته برنج یا کاه نیز گزینههای مناسبی باشند.
