آلودگی با مایکوپلاسماگالی سپتیکوم (Mycoplasma gallisepticum) یکی از بیماری‌های مهم در صنعت مرغداری، به ویژه در مرغان تخمگذار است. این بیماری ناشی از باکتری مایکوپلاسماگالی سپتیکوم است که می‌تواند به عفونت‌های تنفسی و تولیدی در پرندگان منجر شود.

### علائم بالینی:
علائم آلودگی با مایکوپلاسماگالی سپتیکوم شامل موارد زیر می‌باشد:
- سرفه و عطسه
- ترشحات بینی و چشم
- مشکلات تنفسی
- کاهش مصرف غذا و آب
- افت تولید تخم‌مرغ
- تخم‌مرغ‌های با کیفیت پایین (شکل، رنگ و ضخامت پوست)
- در موارد شدید، ممکن است پرندگان به عفونت‌های ثانویه مبتلا شوند که می‌تواند به مرگ منجر شود.

### راه‌های انتقال:
این باکتری عمدتاً از طریق تماس مستقیم با پرندگان آلوده، ترشحات آنها و همچنین از طریق محیط آلوده منتقل می‌شود. پرندگان می‌توانند این باکتری را از طریق تخم‌مرغ نیز منتقل کنند.

### پیشگیری و کنترل:
1. **واکسیناسیون**: در حال حاضر، واکسن خاصی برای مایکوپلاسماگالی سپتیکوم وجود ندارد، اما واکسیناسیون علیه عفونت‌های تنفسی دیگر می‌تواند به کاهش شیوع بیماری کمک کند.
2. **بهداشت و مدیریت**: رعایت بهداشت در مزرعه، شامل ضدعفونی کردن تجهیزات و محل زندگی پرندگان، بسیار مهم است.
3. **کنترل تردد**: محدود کردن ورود و خروج پرندگان و افراد به مزرعه و جلوگیری از تماس با پرندگان وحشی.
4. **نظارت بر سلامت**: بررسی منظم وضعیت سلامتی پرندگان و شناسایی زودهنگام علائم بیماری.

### درمان:
درمان آلودگی با مایکوپلاسماگالی سپتیکوم معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است. داروهایی مانند تترسیلین، اریترومایسین و داکسی‌سیکلین ممکن است برای کنترل عفونت تجویز شوند. همچنین، مدیریت استرس و بهبود شرایط محیطی می‌تواند به بهبود وضعیت پرندگان کمک کند.

### نتیجه‌گیری:
آلودگی با مایکوپلاسماگالی سپتیکوم یک تهدید جدی برای صنعت مرغداری است و می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر تولید و سلامت پرندگان داشته باشد. پیشگیری از طریق مدیریت بهداشتی و کنترل عفونت‌های ثانویه می‌تواند به کاهش شیوع این بیماری کمک کند.